Παιδιά ενός άλλου Θεού
Η φωτογραφία είναι βραβευμένη με βραβείο Πούλιτζερ το 1994 και τραβήχτηκε στο Σουδάν στη διάρκεια του λοιμού. Η φωτογραφία απεικονίζει ένα παιδί που χτυπήθηκε από την πείνα το οποίο σέρνεται προς μια βάση σίτισης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που βρισκόταν ένα χιλιόμετρο μακριά.
Το όρνιο περιμένει να πεθάνει το παιδί ώστε να το φάει. Η εικόνα αυτή σοκάρισε όλο τον κόσμο. Κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε το παιδί, περιλαμβανομένου και του φωτογράφου ο οποίος έφυγε αμέσως μετά την λήψη της φωτογραφίας.
Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Στον πλανήτη μας υπάρχουν χώρες πολύ πλούσιες, πολύ φτωχές, αλλά και οι ενδιάμεσες. Αν παίρναμε δυο αντιπροσωπευτικές οικογένειες, τη μία από τις πλούσιες χώρες και την άλλη από τις φτωχές χώρες, και τις συγκρίναμε μεταξύ τους, τότε έχω την αίσθηση ότι η σύγκριση θα μας άφηνε όλους άφωνους. Από τη μια μεριά χλιδή, πλούτος, ωραία σπίτια και αυτοκίνητα, πλούσια φαγητά, και από την άλλη φτώχεια, αρρώστια, αγραμματοσύνη, εξαθλίωση, περιθωριοποίηση, απόγνωση.
Η εικόνα αυτή γίνεται χειρότερη όταν σκεφθεί κανείς ότι εμείς θάβουμε τα προϊόντα μας στις χωματερές (για να προστατεύσουμε τις τιμές τους), ενώ, αν τα έτρωγαν τα αποσκελετωμένα παιδάκια στις χώρες του τρίτου κόσμου, δεν θα πέθαιναν από ασιτία. Αυτό και αν δεν είναι το αποκορύφωμα της απανθρωπιάς.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πάνω από 1.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στη Νότια Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, υποφέρουν από την πείνα. Δεν έχουν πόσιμο νερό. Δεν έχουν ούτε καν την υποτυπώδη, τη στοιχειώδη φροντίδα σε θέματα υγείας και παιδείας.
Φτωχά παιδιά πηγαίνουν σε αποξηραμένους αγρούς και ψάχνουν να βρουν λίγα σπόρια που έτυχε να απομείνουν εκεί και έτσι να χορτάσουν την πείνα τους. Λείπουν απ’ αυτούς τα ρούχα τα παπούτσια και ότι άλλο είναι απαραίτητο για την καθημερινή τους ζωή. Τα μέσα μεταφοράς τραίνα, αεροπλάνα είναι άγνωστα σ’ αυτές τις χώρες. Δεν υπάρχουν νοσοκομεία, σχολεία κ.λ.π. Η παιδική θνησιμότητα είναι στα ύψη. Συγκεκριμένα, για παιδάκια κάτω του ενός έτους, η θνησιμότητα είναι τρομακτική: Κάθε 5 λεπτά πεθαίνει ένα παιδί, ή κάθε ημέρα πεθαίνουν γύρω στις 18 χιλιάδες παιδιά, ή κάθε χρόνο πεθαίνουν 6 εκατομμύρια παιδιά.
Όλα αυτά οφείλονται, κατά μεγάλο παράγοντα, στην κλιματική αλλαγή. Μέσα από την αλλαγή την θερμοκρασίας της γης οδηγούμαστε στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, στην τρύπα του όζοντος, στην αποξήρανση των λιμνών και τέλος στην έλλειψη πόρων παροχής νερού. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μην υπάρχει βλάστηση και επομένως καλλιεργήσιμες εκτάσεις γης και ο κόσμος να υποφέρει από αστιτία.
Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε: www.ohiallokarvouno.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=38&Itemid=74